Kino we Wrocławiu

Paryż, rok 1963. Najmłodszy z rodzeństwa, Roland, jest wyjątkowym chłopcem. Lekarze orzekli, że nigdy nie będzie chodził, ale jego uparta matka – Esther – nie przyjmuje tego do wiadomości.Dzięki niezachwianej nadziei i wyparciu złych myśli, podejmuje walkę przeciwko (wydawałoby się) nieubłaganemu losowi. Jej ogromna charyzma oraz miłość, jej siła przekonywania, jej chęć do zabawy oraz skłonność do medycyny alternatywnej stanowią świat, w którym Roland poznaje cudowne życie, jakie jego matka sobie dla niego wymarzyła. Bóg nie mógł być wszędzie, więc stworzył Esther.Historia oparta na faktach. Reżyser Ken Scott stworzył pełną ciepła sagę rodzinną z dozą humoru i optymizmu.

W filmie "F1", wyprodukowanym przez Apple Original Films, Brad Pitt wciela się w byłego kierowcę, który powraca do Formuły 1, wraz z Damsonem Idrisem jego kolegą z zespołu w APXGP, fikcyjnym zespole na starcie. Film jest kręcony podczas rzeczywistych weekendów Grand Prix, podczas których zespół rywalizuje z tytanami tego sportu. W gwiazdorskiej obsadzie znaleźli się nominowany do Oscara Kerry Condon, zdobywca Oscara Javier Bardem, zdobywca nagrody Emmy i nominowany do Złotego Globu Tobias Menzies, nominowana do nagrody Emmy Sarah Niles, Kim Bodnia i Samson Kayo. Joseph Kosinski ("Top Gun: Maverick") reżyseruje i produkuje film wraz z Jerrym Bruckheimerem i Chadem Omanem wraz z Jerry Bruckheimer Films; Pittem, Dede Gardner i Jeremym Kleinerem z Plan B Entertainment oraz Lewisem Hamiltonem pod jego szyldem Dawn Apollo Films. Film powstał we współpracy z Formułą 1® i społecznością F1, w tym 10 zespołami F1 i ich kierowcami, FIA i promotorami wyścigów. Prezes Copper Penni Thow pełni funkcję producenta wykonawczego. Film, zrealizowany we współpracy z Formułą 1®, jest zanurzony w ekscytującym i kinowym świecie F1.

Życie Sofi, studentki antropologii, kręci się wokół opieki nad chorą matką. W nadziei na polepszenie jej stanu zdrowia i znalezienie skutecznej kuracji, dziewczyna zabiera ją do hiszpańskiej nadmorskiej miejscowości Almeria. Podczas gdy Rose odbywa leczenie w klinice enigmatycznego uzdrowiciela doktora Gomeza, Sofia spędza upalne letnie dni na poznawaniu mieszkańców miasteczka. Dotychczas podporządkowana opiece nad matką, zaczyna odkrywać własne pragnienia i nawiązuje relację z tajemniczą i wyzwoloną podróżniczką Ingrid. Całe spektrum kobiecych emocji w reżyserskim debiucie Rebeki Lenkiewicz, współscenarzystki nagrodzonego Oscarem filmu „Ida”. Film oparty na bestsellerowej powieści Deborah Levy „Hot Milk” , jednej z najpopularniejszych i najbardziej cenionych współczesnych autorek (nominowana do Nagrody Bookera!), przenosi nas na upalne wybrzeże południowej Hiszpanii.

Nagrodzone w Cannes, niezwykle inteligentne kino o związkach i przewrotny hołd oddany klasycznym hollywoodzkim komediom romantycznym. Bohaterami świetnie napisanego filmu Jonása Trueby są Ale i Alex – para z czternastoletnim stażem, która chce zorganizować imprezę celebrującą koniec ich związku, gdyż według nich lepiej jest świętować rozstania zwiastujące nowe początki niż banalne śluby, które i tak prędzej czy później przyniosą koniec… To tylko szalony punkt wyjścia do inteligentnej, filozoficznej zabawy w kino – są tu nawiązania nie tylko do screwball comedies, nad całością czuwa Kierkegaard ze swoimi „powtórzeniami”, a przyszłość bohaterów zależy od bergmanowskiego tarota. Dzięki niezwykłej ekranowej chemii Itsaso Arany i Vito Sanza otrzymujemy czuły portret współczesnej pary, wciąż w sobie zakochanej, lecz samotnej, żyjącej niejako oddzielnie. Czy rzeczywiście rozstanie to najlepszy pomysł?

Jest 2024 rok. Około 30 osób należących do jednej rodziny dowiaduje się, że wszyscy wkrótce odziedziczą duży dom, który stoi opuszczony od lat. Cztery z nich zostają wybrane, aby przeprowadzić inwentaryzację lokalu, to: Seb, Abdel, Céline i Guy. Połączeni ze sobą dalekim pokrewieństwem „kuzyni” odkrywają niezwykłe sekrety starego domostwa i trafiają na trop tajemniczej kobiety o imieniu Adèle, która w wieku 20 lat opuściła rodzinną Normandię i w 1895 roku udała się do przeżywającego rewolucję przemysłową i kulturową Paryża. Dzięki poznawaniu tej wyjątkowej historii, czwórka postaci ze współczesności odbędzie podróż w głąb własnego drzewa genealogicznego i umożliwi odkrycie niezwykłych momentów z końca XIX wieku, kiedy wynaleziono fotografię i narodził się impresjonizm. To zderzenie dwóch epok, roku 2024 i 1895, będzie dla bohaterek i bohaterów narodzinami pięknej refleksji nad tym co w życiu jest naprawdę ważne.

„Małe miłości” to esencja wakacyjnego kina – skąpany w słońcu film o miłości, życiowych wyborach i związkach na odległość, do których reżyserka przewrotnie zalicza także relacje dorosłych dzieci ze starzejącymi się rodzicami. Z lekkością, czułością i humorem opowiada o wielkich emocjach. Zeskrobuje urazy jak starą farbę ze ścian, a tęsknoty i fantazje puentuje tanecznymi, popowymi piosenkami. Często słucha ich na telefonie Teresa (María Vázquez), 42-latka, która zmieniła wakacyjne plany, by zająć się matką. Naburmuszona Ani (Adriana Ozores) miała drobny wypadek i przez jakiś czas wymaga opieki. Całe lato pod jednym dachem to wyzwanie dla obu kobiet, które spierają się o każdy drobiazg. Ale słońce i czas nieuchronnie rozpuszczają konflikty, więc Teresa i Ani doświadczają też nieoczekiwanej bliskości. „Małe miłości” Celii Rico Clavellino dają drugą szansę pogrążonym w kryzysie relacjom, nie oceniają miłosnych pomyłek, dowartościowują samotność z wyboru, a przede wszystkim ze zrozumieniem portretują jeden z najbardziej burzliwych związków: matki i córki.Uhonorowane na festiwalu w Maladze Specjalną Nagrodą Jury i nagrodą dla najlepszej aktorki drugoplanowej (Ozores), swoją wyjątkową atmosferę „Małe miłości” zawdzięczają fenomenalnemu aktorskiemu duetowi, subtelnemu humorowi i łagodności, z jaką podchodzą do wyborów bohaterek. Celebrujący małe przyjemności, szukający smaku życia w ulotnych chwilach, doceniający prostotę – film Clavellino to nowy, wyrazisty kobiecy głos w hiszpańskim kinie. I opowieść otulająca ciepłem jak letni, wakacyjny wieczór.

Pełna emocji opowieść o pożegnaniach, macierzyństwie i życiu na swoich zasadach. Anglojęzyczny debiut Hiszpana otwiera zupełnie nowy rozdział w jego twórczości, zachowując przy tym charakterystyczne dla reżysera humor, melancholię i uwodzicielski splendor kostiumów i wnętrz. Eksplozja soczystych barw głosi pochwałę życia tak w radosnych, jak i w gorzkich odsłonach i jest hołdem dla przyjaźni, której blask złagodzi każdy ból. Akcję „W pokoju obok” umieścił Almodóvar na Wschodnim Wybrzeżu USA. To w Nowym Jorku spotykają się przyjaciółki sprzed lat: wzięta pisarka Ingrid (Moore) i Martha (Swinton), reporterka wojenna, która toczy właśnie najważniejszą bitwę swojego życia. Rozdzieliły je zawodowe i prywatne wybory, a na nowo połączy los, którego się nie wybiera. W dramatycznych okolicznościach Ingrid i Martha dostrzegą szansę, by jeszcze raz przeżyć coś wspólnie. Jeden z najwyżej ocenianych filmów Pedra Amodóvara jest ekranizacją „Pełni miłości", powieści Sigrid Nunez. „W pokoju obok" to terapeutyczne, niosące nadzieję kino, które nie wstydzi się wzruszać i wierzyć: w uzdrawiającą moc obecności i relacje odporne na upływ czasu.

U progu końca świata Marty i Felicia próbują odbudować swoją relację i odkryć kim jest tajemniczy Chuck Krantz, którego uśmiechniętą twarz widzą na wszechobecnych billboardach. Czy jego los splata się jakoś z ich losem i jaki ma związek ze zbliżającą się katastrofą? Historię Chucka poznajemy od końca, gdy stając w obliczu nieuchronnego, wyszukuje w pamięci chwile i zdarzenia, które nadawały jego życiu prawdziwy sens. To sprawy znane każdemu z nas, najprostsze, ktoś powiedziałby, że wręcz banalne, a jednak najwspanialsze. Miłość najbliższych, młodzieńcze marzenia, momenty szalonej zabawy, przyjaźnie, pasje i małe zwycięstwa odnoszone w codziennych zmaganiach z losem. Każdy z nas ma swój własny mały wszechświat, który trwa tyle co nasze życie, ale jego odbicia istnieją dalej we w szechświatach innych.

„Piknik pod Wiszącą Skałą” to film, który nie łatwo zrozumieć, a jeszcze trudniej o nim zapomnieć. Z okazji 50-lecia premiery wraca w odrestaurowanej wersji 4K, a my zapraszamy Was na pokaz wyjątkowy. To będzie wspólne zanurzenie w obrazie, dźwięku i atmosferze, gdzie granica między seansem a doświadczeniem powoli się zaciera. Trudno o bardziej enigmatyczny filmowy klasyk niż „Piknik pod Wiszącą Skałą”. Od pierwszych kadrów Peter Weir buduje napięcie nie poprzez akcję, ale przez atmosferę. To nie thriller w klasycznym rozumieniu – raczej metafizyczna impresja o czasie, przestrzeni i zanurzeniu w niepojętym. Film, który bardziej hipnotyzuje niż opowiada. Weir nie rekonstruuje zaginięcia kilku uczennic w australijskim buszu – raczej uruchamia w nas niepokój, który zostaje na długo po seansie. Kamera Russella Boyda maluje pejzaże jak ze snu, muzyka Gheorghe'a Zamfira brzmi jak sygnał z innego wymiaru, a montaż celowo zrywa z realizmem. To kino, które podkopuje naszą wiarę w przyczynowość – i pokazuje, że tajemnica nie zawsze musi zostać wyjaśniona. Filmowy Piknik – podobnie jak powieść Joan Lindsay – to także opowieść o inicjacji. Zniknięcie dziewcząt pod Wiszącą Skałą ma w sobie coś z rytuału przejścia, wejścia w inny porządek: poza czas, poza reguły pensjonarskiej codzienności. Jest tu przeczucie katastrofy, podszyte zmysłowością i duchem buntu wobec świata sztywnych gorsetów. W tej historii – jak u Sofii Coppoli, jak u Lyncha – niewinność ma w sobie coś niepokojącego.

Szum Fontanny, zielona Pergola, a nad głową gwiazdy. Trudno o lepszą scenerię dla kina plenerowego we Wrocławiu. Można śmiało wpisywać w kalendarz: każdy wakacyjny czwartek o 21:30 – dobre kino na Pergoli. Hala Stulecia w ramach Lata na Pergoli, które napędza Tauron, zadbała o odważną, świeżą i nieoczywistą selekcję filmów, wszystkie to premiery z 2024 roku. Co ważne, seanse odbędą się nawet w razie niesprzyjającej pogody, będą wtedy przenoszone do wnętrz kompleksu. Liczba leżaków ograniczona – warto być trochę wcześniej i zająć miejsce lub zabrać ze sobą koc. „Bogini Partenope” Opis filmu Przyjście na świat małej Partenope jest jak narodziny bogini. Na pięknej wyspie Capri objawia się kobieta idealna, która swą niezwykłą urodą zniewala mężczyzn, jednocześnie wymykając się ich żądzom. Ambitna, ogromnie ciekawa świata, nade wszystko ceni sobie wolność i szukanie własnej drogi przez życie. Od spotkanych na niej mężczyzn, amerykańskiego pisarza, lubieżnego biskupa czy zakochanego w niej do szaleństwa przyjaciela z młodości, uczy się patrzeć na świat pod różnymi kątami. Zanurzona w tętniącym żywiole neapolitańskiej codzienności nigdy nie daje się zdefiniować i ujarzmić. Informacje Reżyseria: Paolo Sorrentino Występują: Celeste Dalla Porta, Gary Oldman, Stefania Sandrelli, Silvio Orlando Kraj produkcji: USA Rok produkcji: 2024 Język oryginalny: angielski, włoski Gatunek: dramat Czas trwania: 135 min

Przedpremierowy pokaz specjalny wersji 4K z maskami weneckimi i kieliszkiem wina! Opis wydarzenia: 16 sierpnia zapraszamy Was na wyjątkowy, jednorazowy seans „Amadeusza” – arcydzieła Miloša Formana w nowej, cyfrowo odrestaurowanej wersji 4K przygotowanej przez Akademię Oscarową. To pierwsze pokazy tej kopii w Polsce, a także rzadko prezentowana, kinowa wersja filmu – krótsza, bardziej precyzyjna narracyjnie, przez wielu (w tym samego dystrybutora) uważana za lepszą. Chcemy, by ten wieczór był nie tylko okazją do spotkania z wielkim kinem, ale i doświadczeniem ducha epoki Mozarta. Dlatego pokaz zyska specjalną oprawę – po seansie zaprosimy Was na kieliszek wina, a tych, którzy zdecydują się przyjść w balowych maskach (w stylu weneckim), zachęcamy do wspólnego stworzenia prawdziwie teatralnej atmosfery. Dla pierwszych 20 osób, które w dniu seansu pojawią się w kinie z ważnymi biletami, przygotowaliśmy niespodziankę – maski otrzymacie od nas w prezencie. Film zdobył 8 Oscarów, w tym za najlepszy film, reżyserię i kostiumy, i pozostaje jednym z najbardziej imponujących przykładów kina kostiumowego – zarówno w warstwie formalnej, jak i narracyjnej. Odrestaurowana wersja to szansa, by zobaczyć ten tytuł z nową jakością obrazu i dźwięku, na srebrnym ekranie, w warunkach, które pozwalają w pełni docenić jego przepych i kunszt. Opis filmu: Porywająca historia muzycznego geniusza Mozarta (Tom Hulce) i jego zazdrosnego przeciwnika Salieriego (F. Murray Abraham) to nagrodzony 8 Oscarami wielki spektakl Miloša Formana oraz jeden z najlepszych filmów kostiumowych w historii kina. W scenerii XVIII-wiecznego Wiednia rozegra się pełen pasji, gniewu i uniesień pojedynek między dwoma bohaterami, których dzieli prawie wszystko – poza miłością do pięknej muzyki. Epickie kino, wybitna ścieżka dźwiękowa, oszałamiająca opera, humor i trzymający w napięciu dramat: Odrestaurowany w 4K przez Akademię Oscarową „Amadeusz” to widowisko na wszystkie czasy – i widowisko wszech czasów.

Uroczyście przysięgamy, że knujemy coś dobrego! Na zakończenie wakacji zapraszamy na wyprawę do świata magii i popkultury, która – czy tego chcecie, czy nie – ukształtowała całe pokolenie. Przez niemal cały sierpień w Kinie Nowe Horyzonty będziecie mogli zobaczyć wszystkie osiem filmów z serii o Harrym Potterze – od „Kamienia Filozoficznego” po „Insygnia Śmierci: Część 2”. To propozycja zarówno dla tych, którzy dorastali z tym światem, jak i dla tych, którzy chcą wreszcie sprawdzić, o co cały ten hałas. To nie tylko maraton dla potterheadów, ale również okazja, by spojrzeć z dystansu na jedno z najbardziej wpływowych zjawisk popkultury XXI wieku. Przez dekadę Harry Potter wyznaczał rytm młodzieżowego kina, wychował pokolenie 9 ¾ i udowodnił, że filmowy blockbuster może mieć zarówno narracyjną spójność, jak i rozwój stylistyczny. Choć opowieść o młodym czarodzieju może kojarzyć się głównie z dziecięcą przygodą, seria o Harrym Potterze to również kawał solidnego kina gatunkowego – z rozmachem produkcyjnym, znakomitym aktorstwem i wizualną wyobraźnią. W adaptacjach prozy J.K. Rowling wystąpili m.in. Gary Oldman, Ralph Fiennes, Emma Thompson, Alan Rickman i Maggie Smith – cała śmietanka brytyjskiego kina i teatru, która wnosi do tej historii zupełnie inny rodzaj magii, niż ta nauczana w szkole czarodziejów. Filmy zgarnęły dziesiątki nominacji do najważniejszych nagród – w tym Oscary za scenografię, zdjęcia, efekty specjalne i muzykę (John Williams!), a ostatnia część była jedną z najlepiej ocenianych produkcji swojego roku. To kino, które umiejętnie dorstało wraz z bohaterami i odbiorcami – od baśni do mrocznego fantasy, zachowując przy tym strukturę klasycznej opowieści inicjacyjnej. Krótko mówiąc – można to obejrzeć z sentymentem, można z dziećmi, a można po prostu dla porządku: żeby przypomnieć sobie, jak wyglądała dobrze skrojona, wieloczęściowa opowieść przed epoką Marvela i serialowego przesytu. Bo jeśli sądzicie, że w dobie internetu sztuka czarodziejska zanikła, to niezawodny znak, że jesteście mugolami.