Dr inż. Grzegorz Lesiuk
Politechnika Wrocławska
Dynamiczny rozwój budownictwa i lekkich konstrukcji w wielu zurbanizowanych społeczeństwach wymusza zastosowanie coraz to nowszych, lżejszych i bardziej wytrzymałych materiałów. Doświadczenia firmy PBW związane z naprawami i przebudową ustrojów nośnych obiektów inżynierskich wskazują na rosnące zapotrzebowanie w sferze projektowania nowych rozwiązań materiałowych w zakresie kompozytowych profili energochłonnych. Ich przewagę nad stalowymi stanowią cechy takie jak: wysoka wytrzymałość właściwa, odporność na korozję, niska masa i mniejsze obciążenie ciężarem własnym konstrukcji.
Nowe rozwiązania - w stosunku do istniejących klasycznych materiałów i sposobów ich łączenia – odznaczać się będą dobrym powinowactwem ustroju kompozytowego do stali/betonu. Ponadto do zalet kompozytowych profili energochłonnych można zaliczyć brak powstawania niekontrolowanych deformacji w trakcie montażu, brak konieczności czyszczenia z produktów korozji na budowie oraz większą odpornością na substancje agresywne chemicznie.
W przypadku uzyskania pozytywnych wyników badań, wypracowane rezultaty pozwolą na szersze wykorzystanie materiałów kompozytowych w budownictwie (w szczególności dotyczy to obiektów miejskiej infrastruktury tj. mosty, wiadukty etc.) wodnym i lądowym.
Co skłoniło naukowca i firmę do podjęcia współpracy?
Warto odnotować fakt, że Polsce materiały kompozytowe to surowiec, który dopiero wchodzi na rynek usług budowlanych. Prawdopodobnym powodem małej popularności nowych rozwiązań kompozytowych i ich zespoleń ze stalą/betonem w budownictwie wodnym i lądowym jest brak precyzyjnych przepisów określających zakres stosowalności nowych materiałów energochłonnych. Podjęte, wspólne działania Naukowca i firmy PBW (lidera w zakresie napraw i projektowania konstrukcji inżynierii wodnej i lądowej) w ramach partnerstwa MOZART stanowią podstawę do rozwiązania naukowo-technicznego problemu związanego z aplikacją nowych materiałów kompozytowych i stalowo-kompozytowych. Z drugiej strony, pytanie o naturę fizyki uszkodzenia tego typu zespoleń wymusza potrzebę opracowania koncepcji permanentnego monitorowania stanu wytężenia węzłów konstrukcyjnych i ich zespoleń narażonych na duże deformacje (energochłonnych).
Dzięki projektowi MOZART współpraca w ramach projektu pozwala na wzajemne spotkanie naukowych i przemysłowych problemów oraz wymianę doświadczeń między Naukowcem a inżynierami z firmy PBW. Realizacja stażu w ramach MOZARTa jest dla Naukowca doskonałą okazją do wykorzystania naukowych pomysłów w praktyce i zdobycie nowych doświadczeń, które można wykorzystać w pracy dydaktycznej.