Hajlajfowi Mieszkańcy Wrocławia! Miasta niczym Ogon Pawia!
Maszynki do Głosowania! Mam z Wami do pogadania.
Jednak tematem dzisiejszego monologu nie będzie pan Kiełbasa, zwycięzca festiwalu Eurowizji. Austriacki piosenkarz w sukience, który tak podniecił Jarosława Kaczyńskiego (i innych zaściankowych polityków).
Znacząco opuszczona brew Europy – stygmat zawirowań i chwilowych przejściowych zgrzytów w stosunkach pomiędzy nowymi i starymi państwami UE
Wystarczy, że masową wyobraźnię w Polsce zapełnia obdarzona cechami debilizmu kabaretowa Mariolka. Albo za babę przebrany chłop o nazwisku Genowefa Pigwa. Wspomnę też o aktorze Wojciechu Pokorze – biegającym po Warszawie na obcasach, w staniku. Albo o byłym senatorze Piesiewiczu w sukience, wciągającym do nosa biały proszek.
Hiszpańska flota Krzysztofa Kolumba we współczesnym wydaniu nadmorskiego kurortu, dowódca wyprawy na czele niebieskiej japonki, czyli flagowej Santa Marii
Za tydzień – niestety nieliczni – będziecie głosować na kandydatów do królewskiej pensji w Brukseli. Większości z tych, którzy są tam aktualnie – nie wierzę. Róża Grafin von Thun und Hohenstein, Lidia Geringer de Oedenberg, Joanna Senyszyn, Piotr Borys, Jacek Kurski, Tadeusz Cymański, Bogusław Sonik, Paweł Zalewski, Ryszard Czarnecki, Zbigniew Ziobro, Ryszard Legutko, Janusz Wojciechowski, Paweł Kowal, Marek Migalski – to przykłady posłów (zgadnij kotku z jakich partii), którym w śliskie słowa wygłaszane do tej pory – nie zaufałem.
Nie życzę im prolongaty nadmiernego uposażenia.
Europa, gwałtownie zdjęta z grzbietu śnieżnobiałego byka Zeusa, pozbawiana wierzchniej odzieży – wciąż trwa dumnie wyprostowana, oby jak najdłużej
Ale dzisiaj – przy okazji felietonowego jubileuszu – odrzucam politykę dorosłych. Lekceważę przedwyborcze pyskówki i przepychanki. Kasuję w pamięci dęte hasła i obietnice złotoustych, które się nigdy nie spełnią. Co jest w życiu najważniejsze?
Rodzina, głupcze, rodzina. Co zatem wspólna, jednocząca się Europa już Polakom dała? Dorośli wciąż są na dorobku. Ale tubylcze dzieci to już Europejczycy pełną gębą. Oto twarde fakty – jak mówią politycy z lewej i prawej strony. Oto budująca familijna historyjka.
Jezus Chrystus w wydaniu hiszpańskim, dzięki papieżowi Franciszkowi, mocny symbol europejskiej cywilizacji – pomimo pustoszejących kościołów, spowiedzi przez internet
Gdy ja zbliżałem się do czwartych urodzin (był rok 1955!) Polską rządził wasal ZSRR, drukarz z zawodu, Bolesław Bierut, ksywka Bolek Jebaka. Przez te pierwsze cztery lata życia raz zgubiłem klucze do domu zawieszone na szyi, raz zachorowałem na różyczkę, cztery razy rozwaliłem łokcie i raz ze Zgorzelca pojechałem do babci, do Strzegomia. I to było wszystko. Dzisiaj do 4. rocznicy urodzin zbliża się mój wnuczek o imieniu Adaś. Czwórka strzeli mu osobliwie w dzień głosowania na kandydatów do Europarlamentu. Myślę, że małoletni autor zdjęć ilustrujących mój 40. felieton przeżył już więcej niż niejeden kandydat do Brukseli.
Najpoważniejszy konflikt w dziejach nowoczesnej Europy odznaczany cierpieniami tysięcy ludzi, pocieszanych ogólnozakładowymi formułkami urzędników z Brukseli
Niepowtarzalny smak kobiecej piersi poznał w szpitalu ginekologicznym na Brochowie. Pierwszą męską bójkę odbył na przydomowym trawniku na Kiełczowie. Za to debiutanckie zdarte to krwi kolano zdarzyło mu się na plaży w hiszpańskim Benidormie w Costa Blanca. Premierowy ligowy triumf swojej drużyny – oczywiście Śląska – świętował pod palmami, na plaży w Miami. Wcześniej spędził weekend w Nowym Jorku. Peregrynował grecki Peloponez, tam poznał szlachetność baklawy, smak musaki, kruchość kokoretsi (podroby w jagnięcym flaku), deserową słodycz galaktoboureko.
Rozumne Ludy Europy – niczym kamienie otoczaki bronią się przed przybyciem do Europarlamentu Starych Zgranych Pierdzieli w stylu Ryszarda Kalisza
Zna na pamięć imiona wszystkich Pokemonów, Gormitów i Śmieciaków. Sprawnie posługuje się tabletem, gubiąc dziadka już w prologu. Uczy się angielskiego. Ulubione słowa na tym etapie rozwoju to „ofujda” i „oblechowo”, co w tłumaczeniu na zwroty dorosłe brzmi dość niecenzuralnie. Wożą go wielką toyotą combi. A od niedawna fotografuje maszyną o nazwie LUMIX GX1. Możecie to zobaczyć na stronie. Cóż, ciężko jest łatwo żyć. Nawet w wieku czterech lat. A to i tak tylko fragmenty bogatego życiorysu czterolatka. Koniec i bomba. A kto w Unię nie wierzy, ten trąba!
Młody Europejczyk skromnym posiłkiem (gorgonzola, grillowane ośmiorniczki, królewskie krewetki, lody straciatella) dyskontuje efekty pracy w charakterze fotografika
Zdzisław Uniofil Smektała
Fotografie: Adaś Smektała – kadrowanie i podpisy pod zdjęciami kombinował Adasia dziad(ek)
