Kino we Wrocławiu (strona 3)

Mitski: The Land - wyjątkowy koncert na wielkim ekranie w Multikinie! Mitski, czyli japońsko-amerykańska artystka, która szturmem podbiła serca fanów na całym świecie - powraca w wyjątkowym wydarzeniu kinowym. „Mitski: The Land” przenosi magię jej koncertów na duży ekran, uchwyconą podczas trzech wieczorów w Fox Theatre w Atlancie w 2024 roku. To niezwykłe widowisko łączy teatralność, intymność i ogromną sceniczną energię Mitski. Artystka prezentuje materiał ze swojego uznanego siódmego albumu The Land Is Inhospitable and So Are We, a także nowe aranżacje utworów z całej kariery. W towarzystwie siedmioosobowego zespołu i z choreografią Moniki Mirabile, Mitski wykorzystuje każdy fragment sceny, przeplatając światło i cień w pełnym emocji spektaklu. Minimalistyczna, a zarazem poetycka scenografia autorstwa Andiego Watsona podkreśla tematy izolacji, tęsknoty i piękna ludzkich więzi. Reżyser Grant James oraz producent Patrick Hyland uchwycili Mitski w szczytowej formie - tworząc kinowe doświadczenie, które pozwala ponownie przeżyć magię koncertu albo odkryć ją po raz pierwszy.

Musical „Ty [Romantyka]” w kinie to pierwszy historyczny oryginalny musical produkcji ukraińskiej, który daje możliwość zobaczenia na własne oczy żywych pisarzy minionego stulecia – prawdziwych ludzi z krwi i kości. Historia opowiada o Domu Słowa w Charkowie, gdzie władza radziecka zamordowała setki przedstawicieli ukraińskiej elity twórczej początku XX wieku.„Ty [Romantyka]” zdmuchuje kurz czasu z nazwisk Chwylowego, Kurbasa, Sosury, Semenki… Po raz pierwszy na muzykę zostały przełożone historie zdrady poety Pawła Tyczyny, służby Wołodymyra Sosury w Trzeciej Szturmowej, rozstrzelania co drugiego ukraińskiego pisarza w Domu Słowa, samobójstwa Mykoły Chwylowego… Imiona, które ożywają na ekranie na waszych oczach – to doświadczenie nie do opisania słowami.Reżyser „Ty [Romantyka]” Oleksandr Chomenko: „To nie jest spektakl o tragedii Straconego Pokolenia, bo ile można się smucić? To nie jest przedstawienie z kluczową ideą, że «trzeba kochać Ukrainę i wtedy wszystko będzie dobrze». Nie. To za mało. To okno w przeszłość, gdzie wchodzisz i rozpuszczasz się w charkowskim Domu Słowa, w tej epoce, w dialogach Soszury, Chwylowego. Oto czym jest romantyka – to możliwość podróżowania w czasie.”

16 września 2025 roku pożegnaliśmy Roberta Redforda – ikonę Hollywood będącą uosobieniem elegancji, wdzięku i wszechstronności. Dziś chcemy złożyć hołd temu znakomitemu aktorowi za sprawą pokazów westernu „Butch Cassidy i Sundance Kid” oraz melodramatu „Pożegnanie z Afryką”, a więc dwóch filmów, które – także dzięki znakomitym kreacjom Redforda – na trwałe zapisały się w historii amerykańskiego kina.

Kiedy słyszysz o karierze, wiedz, że każdy swą drogę wybierze. Różne mamy talenty i pasje, przyjdzie czas na twoje własne. W programie: I love this job – Przyjęciowe rewolucje Przedszkolaki – Pani pielęgniarka Rodzinka Treflików – Poetą być Pamiętnik Florki – Magia I love this job – Ważna przesyłka

Wkrocz do kina tanecznym krokiem na najnowszy koncert maestra André Rieu! Poczuj się jak w rozświetloną tysiącami gwiazd letnią noc, pełną muzyki, miłości i wzruszeń! Wiruj w rytm ponadczasowych walców wielkiego Johanna Straussa, którego 200. urodziny obchodzimy w tym roku. Baw się na całego podczas jeszcze większego, jeszcze piękniejszego i jeszcze bardziej urzekającego nowego show André Rieu z Maastricht pod tytułem „Przetańczyć całą noc!”. Retransmisję koncertu poprowadzi Maja Jasińska, polska flecistka w Orkiestrze Johanna Straussa. Od wielu lat każdego lipcowego dnia w czarującym i tętniącym życiem sercu Maastricht robi się tłoczniej niż zwykle. W miłej i serdecznej atmosferze ludzie przybywają tu z każdego zakątka świata. Oczekują na wieczorne wydarzenie, które na zawsze odmieni ich życie. Czekają, by doświadczyć, jak za sprawą słynnego skrzypka André Rieu i jego Orkiestry Johanna Straussa plac Vrijthof przemienia się w największą salę balową świata, a oni sami zaczną szczęśliwie bawić się do samego rana. Jeden z tych cudownych wieczorów – już tradycyjnie od wielu lat – będzie retransmitowany do kin na całym świecie. Koncert „Przetańczyć całą noc!” uświetnią znakomici goście Twojego ukochanego króla walca, z rozwijającą swoją niezwykłą karierę Emmą Kok na czele. Wielka miłość André Rieu do polskiej publiczności zaowocowała po raz kolejny wyjątkową gratką dla wszystkich widzów znad Wisły: gospodynią i prowadzącą show maestra znów będzie Maja Jasińska, flecistka z jego Orkiestry Johanna Straussa.

Akcja tego urzekającego pięknem afrykańskich krajobrazów filmu rozgrywa się w nostalgicznej atmosferze lat 10. i 20. ubiegłego wieku. Meryl Streep kreuje rolę ekscentrycznej, a przy tym odważnej i przedsiębiorczej Dunki, która postanawia założyć w Kenii plantację kawy. Nie ma jednak wiele szczęścia: mąż ją zdradza, interes upada, a ukochany mężczyzna bez reszty poświęca się swej wielkiej pasji - samolotom. Film, opowiedziany w niespiesznym rytmie, jest popisem aktorskim trojga głównych wykonawców, a także pokazem sztuki operatorskiej Davida Watkina, który w swojej kategorii otrzymał Oscara. W sumie film zebrał aż siedem statuetek.

PREMIERA POLSKA SEKCJA: KONKURS FABULARNY W małej wiosce w „szarej strefie” w Donbasie, pozostało tylko dwóch wrogów z dzieciństwa. Pszczelarz Serhii martwi się o swoje pszczoły, a awanturniczy Pashka nie ma o co się martwić, poza sobą. Pod ostrzałem pocisków, bez elektryczności, w całkowitym opuszczeniu, emeryci żyją swoim codziennym życiem, a czasami spotykają się, aby prowadzić spory i niemiłe, ale konieczne rozmowy. Wieczorami odwiedzają ich z nieproszeni uzbrojeni goście. Życie każdego z nich potoczyło się inaczej i obaj mają czas, by je przemyśleć. Z powodu wojny próbują wieść swoje spokojne życie w niebezpiecznym miejscu, ale wszystko się rozpada, gdy w wiosce pojawia się rosyjski snajper. Codzienne życie samotnych mieszkańców ujawnia sytuację geopolityczną i społeczną w regionie. Film powstał na podstawie powieści “Szare pszczoły” Adriya Kurkova.

Międzynarodowy Festiwal Filmów Animowanych Animator w Poznaniu to największy festiwal filmu animowanego w Polsce. Pierwsza edycja odbyła się w 2008 roku i stanowiła kulminację obchodów 60-lecia Polskiej Animacji. Podczas każdej edycji Festiwalu prezentowanych jest około 300 filmów z całego świata, w tym retrospektywy, przeglądy, premiery czy klasyki animacji. W programie znajdują się także sekcje związane z grami oraz wirtualną rzeczywistością. W progrsmie: 1. “Czy Ty mnie słyszysz?” (15’), reż. Anastazja Naumenko, Polska 2024 Lekcje Zoomowe Nastii, podczas których uczy swoją mamę obsługi laptopa, są zakłócone przez niestabilne połącznie internetowe – oraz powracające rodzinne traumy. 2. „Rozdarcia”, (8’48’’), reż. Paulina Ziółkowska, Polska 2025 Film o niemożności podjęcia decyzji. Świat wypełniony możliwościami i zagubiona bohaterka, która może wcale nie chce wybrać. 3. „Basen albo śmierć złotej rybki” (13’48’’), reż. Daria Kopiec, Polska 2025 To opowieść o władczej relacji między matką a córką. Główna bohaterka, poprzez tłumiony gniew i bunt wobec matki, przemienia się w tytułową złotą rybkę. 4. „Shadows” (12’), reż. Rand Beiruty, Jordania 2024 W zatłoczonym lotnisku Ahlam, 14-letnia matka, ucieka z Bagdadu – jedynego miejsca, które w swoim życiu znała. Walcząc z czyhającymi cieniami, wspomina swoją podróż ku odzyskaniu swojego życia. 5. “Ordinary Life” (9’48’’), reż. Yoriko Mizushiri, Francja, Japonia 2025 Zwyczajne życie powtarza się każdego dnia. Ciąg chwil, które przeżywamy raz za razem, nigdy nie jest taki sam, wszystko się zmienia i chwieje. 6. „Autokar” (17’27’’), reż. Sylwia Szkiłądź, Belgia, Francja 2025 W latach 90. 8-letnia Agata opuszcza Polskę i wyjeżdża do Belgii. Jej perspektywa przekształca rzeczywistość migracyjną w doświadczenie inicjacyjne.

To film, który łączy dramat historyczny z elementami thrillera – pełen napięcia i niespodziewanych zwrotów akcji. Rok 1981 – to czas zimnej wojny, intryg i tajnych operacji. Kreml wydaje rozkaz: zlikwidować Jana Pawła II. W sam środek tej mrocznej tajemnicy trafia Konstanty „Bruno” Brusicki (w tej roli Bogusław Linda) – były snajper, legenda wywiadu, zmuszony do wzięcia udziału w operacji, która ma na celu nie tylko zatarcie śladów, ale także eliminację zamachowca, Alego Agcy. Bruno musi odnaleźć się w świecie pełnym zdrad, manipulacji i pogłosek. Wciągnięty w szpiegowską intrygę, balansuje między lojalnością a moralnością, stając przed wyborem, który może zmienić losy jednostek, ale także całej historii Kościoła i świata. Czy uda mu się przechytrzyć przeciwnika? Jaką rolę odegra w kulisach zamachu i jakie decyzje odcisną piętno na jego życiu? Bilety po 15 zł dostępne w kasie Centrum oraz online na biletyna.pl Kup bilet online: [link] Zarezerwuj swój bilet już dziś i bądź z nami w ten wyjątkowy wieczór. Serdecznie zapraszamy!

Kino Nowe Horyzonty po raz pierwszy zaprasza na pokazy najciekawszych filmów dokumentalnych z konkursu polskiego 65. Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Filmową podróż rozpoczną sierpniowe pokazy „Na własnych zasadach” Tadeusza Chudego. Bohaterem dokumentu jest młody, utalentowany bokser, na co dzień przebywający w pieczy zastępczej. Przed nim wyzwanie, które okaże się trudniejsze niż pojedynek na ringu. Paweł będzie musiał odpowiedzieć sobie na niezwykle ważne pytania dotyczące jego przyszłości. We wrześniu w ramach projektu odbędzie się podwójny pokaz filmów Rafała Łysaka. „Dwa papierosy” to wstrząsający, osobisty dokument o bolesnej konfrontacji z przeszłością, próbach przebaczenia i realnych szansach na resocjalizację. Z kolei krótkometrażowy Casting w niezwykle lekki sposób potrafi opowiadać o bolączkach i trudnościach współczesnych mieszkańców dużego miasta. Rafał Łysak spotyka się z całą galerią niebanalnych osobowości, którym marzy się występ w jego filmie dokumentalnym. W październiku publiczność będzie miała okazję udać się w podróż do miejsca, które po kilku wiekach przestało istnieć. „Miasto, które wyjechało” utalentowanej pary debiutantów Natalii Pietsch i Grzegorza Piekarskiego to zapis ostatnich miesięcy z życia mieszkańców historycznego Hasankeyf. Z rozkazu tureckich władz w regionie północnego Kurdystanu postanowiono stworzyć ponad 20 zapór, co oznacza zalanie terenu i przesiedlenie ponad 350 tysięcy ludzi, Kurdów i Arabów. Obietnice nowoczesnego życia odbierają ludziom tożsamość i rodzinne domy, zastępując je pozbawionymi duszy budynkami z betonu. Organizatorem wydarzenia jest Krakowska Fundacja Filmowa i Krakowski Festiwal Filmowy w ramach projektu współfinansowanego ze środków Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Patronat medialny nad projektem _insider w trasie. Polskie dokumenty w kinach studyjnych objęli czasopismo Ekrany, magazyn Presto, Dużo dobrego dokumentu.

Autobiograficzny film niemieckiego reżysera Matthiasa Glasnera to przejmująca opowieść o rodzinie w kryzysie. Nagrodzona Srebrnym Niedźwiedziem za najlepszy scenariusz produkcja jest zarazem absurdalnie zabawna, śmiertelnie poważna, czuła i brutalna. Glasner udowadnia, że o tych najtrudniejszych sprawach można mówić w zaskakujący sposób.W centrum tej opowieści jest rodzina, która już dawno zapomniała o łączących ją więzach. Dopiero widmo śmierci staje się czymś, co potrafi dać namiastkę bliskości i doprowadzić do ponownego spotkania schorowanych rodziców oraz dorosłych, prowadzących burzliwe życie dzieci.Kiedy cierpiący na demencję Gerd trafia do domu opieki, jego żona Lissy zostaje sama. Odpowiedzialność za losy starzejących się rodziców spada na ich syna Toma, cenionego dyrygenta przed czterdziestką, którego życie, zarówno zawodowe, jak i osobiste, przypomina jeden wielki chaos. Podobnie zresztą jak jego siostry Ellen, mającej wyraźną słabość do alkoholu oraz żonatych mężczyzn.Bohaterowie muszą jednak pamiętać, że ucieczka przed odpowiedzialnością, podobnie jak wszystko inne w życiu, ma swoją cenę. Ta historia jest jak najlepsza rodzinna sesja terapeutyczna.

Początkujący, ale pełen dobrych chęci anioł Gabriel wywraca do góry nogami życie ubogiego magazyniera i opływającego w luksusy kapitalisty. Błyskotliwa komedia o początkującym aniele, którego dobre chęci stają się utrapieniem dla dwóch spokojnych obywateli. KEANU REEVES zaskakuje komediowym talentem, a SETH ROGEN po raz kolejny udowadnia, że potrafi rozbawić do łez. Film zdobywcy ZŁOTEGO GLOBU, komika, aktora i reżysera, czyli AZIZA ANSARIEGO znanego z seriali „SPECJALISTA OD NICZEGO” oraz „PARKS AND RECREATION”. Arj od lat ma poczucie, że prawdziwe życie jest gdzie indziej. Z zazdrością obserwuje bogaczy takich jak Jeff, który nie musi chwytać się niskopłatnych zajęć, by związać koniec z końcem. Jeff mieszka w swojej willi na wzgórzu i patrzy na świat z góry, ale nie potrafi docenić tego, czym obdarzył go los. Żaden z nich nie wie, że początkujący anioł Gabriel ma co do nich śmiałe plany. W przypływie ambicji i dobrych chęci postanawia, bez zgody „z góry”, zafundować im nieoczekiwaną zamianę miejsc. Na skutek jego nadprzyrodzonej interwencji teraz Arj pławi się w luksusach, a Jeff goni za groszem. Ale w prawdziwe kłopoty wpada też anioł Gabriel. Niebiańskie kierownictwo karze go za samowolkę odebraniem skrzydeł i życiem śmiertelnika. Będzie mógł wrócić na etat anioła, jeśli przekona Arja i Jeffa, by dobrowolnie wrócili do swych dawnych ról. Jeff zgadza się natychmiast, ale Arj ani myśli rezygnować z nowego, wspaniałego życia.

Jedenastoletnia Hania po przeprowadzce do innego miasta musi odnaleźć się w zupełnie nowym środowisku. Nie ma tu przyjaciół, a w dodatku wiara w istnienie skrzatów naraża ją na drwiny ze strony rówieśników. Kiedy dziewczynki z klasy zabierają jej medalik – bezcenną rodzinną pamiątkę – Hania postanawia odzyskać go za wszelką cenę. By tego dokonać, musi udowodnić, że skrzaty istnieją naprawdę. W tej pełnej przygód misji pomoże jej Michał – szkolny outsider i młody wynalazca. To dzięki jego wsparciu Hania ponownie otworzy się na świat i zrozumie, że prawdziwa magia kryje się w przyjaźni.

„Triumf serca” to film, który powinien zobaczyć każdy, kto pragnie, by świat, w którym żyjemy, wciąż szukał światła i dobra. Poruszający dramat oparty na prawdziwej historii św. Maksymiliana Marii Kolbego – franciszkanina, który w obozie koncentracyjnym Auschwitz oddał życie za współwięźnia. Film amerykańskiego reżysera Anthony’ego D’Ambrosio rozpoczyna się tam, gdzie większość opowieści o ojcu Kolbem się kończy – w celi śmierci. I choć powracamy w retrospekcjach do ważnych momentów z życia św. Maksymiliana Marii Kolbego, to właśnie w tej przestrzeni rozgrywa się najbardziej przejmująca opowieść o ostatnich dniach życia świętego, ukazana z niezwykłą wrażliwością i duchową głębią. Znakomity Marcin Kwaśny w roli ojca Kolbego oddaje nie tylko duchową siłę, lecz także głębokie człowieczeństwo tej postaci. Współwięźniowie ojca Maksymiliana, dotąd anonimowi, zyskują twarze i historie, co czyni tę opowieść jeszcze bardziej realną i pełną emocji. Triumf serca to nie tylko historia męczeństwa, lecz przede wszystkim hołd dla miłości, która – i to jest duchowe przesłanie filmu – jest twórcza i silniejsza niż śmierć. W świecie pełnym podziałów i konfliktów Triumf serca staje się uniwersalnym apelem o dobro, wiarę i człowieczeństwo. 14 sierpnia to data śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego. Został zamordowany w obozie koncentracyjnym Auschwitz w 1941 roku, oddając życie za współwięźnia.

Agnes bierze ślub. Nic nie układa się jednak po jej myśli – mąż nie jest nią zbyt zainteresowany, teściowa krytykuje ją na każdym kroku, a kredyt, który para wzięła na zakup domu, wydaje się przewyższać możliwości finansowe nowożeńców. Agnes szybko popada w depresję. Ponieważ jednak znajdujemy się na austriackiej wsi sprzed blisko trzech stuleci, wszyscy myślą, że opętał ją diabeł.

Oszukać przeznaczenie: Więzy krwi,najnowsza odsłona krwawego i kasowego cyklu studia New Line Cinema, zabiera widzów do samych początków tego, jak śmierć zaczęła realizować swoje obłąkane poczucie sprawiedliwości.Prześladowana strasznym, powtarzającym się koszmarem studentka Stefanie wraca do rodzinnego miasta. Chce odnaleźć jedyną osobę, która może przerwać błędne koło i ocalić członków jej rodziny przed niechybnie czekającą ich makabryczną śmiercią.

Depeche Mode: M to kinowa podróż do serca relacji między meksykańską kulturą a śmiercią, wzbogacona niezapomnianymi występami Depeche Mode podczas ich trasy koncertowej Memento Mori w 2023 roku. Film ten – stworzony i wyreżyserowany przez meksykańskiego reżysera i laureata wielu nagród Fernando Frías – zgłębia trzy wyprzedane co do miejsca koncerty zespołu w stolicy Meksyku, w których udział wzięło ponad 200 000 fanów. Materiały koncertowe łączą się z pełnymi interpretacji dodatkami i archiwalnymi treściami. DEPECHE MODE: M oddaje część globalnemu wpływowi zespołu, jednocześnie analizując głębokie więzi pomiędzy muzyką, śmiertelnością i meksykańską tradycją – to punkt, w którym cierpienie, pamięć, radość i taniec łączą się ze sobą, tworząc coś wyjątkowo i pięknie ludzkiego.

Rok 1955, Nowy Jork. Prywatny detektyw Harry Angel (Mickey Rourke) przyjmuje intratne zlecenie od tajemniczego Louisa Cyphre’a (Robert De Niro). Jego zadaniem jest odnalezienie zaginionego przed wielu laty piosenkarza Johnny’ego Favorite’a. Śledztwo prowadzi głównego bohatera do Nowego Orleanu, w samo serce okultystycznych rytuałów, w skwar dusznego lata, w świat czarnego jazzu i zadymionych spelunek. Ścigany przez wizje, koszmary i ścielące się gęsto trupy Angel dotrze w końcu do przerażającej prawdy – a widz do niezapomnianego finału i jednego z najbardziej ikonicznych plot twistów w historii kina, nie tylko grozy. Alan Parker (“Missisipi w ogniu”, “Midnight Express”, “Pink Floyd: The Wall”) w mistrzowski sposób łączy kryminał noir z horrorem satanistycznym, tworząc dzieło o niepodrabialnym klimacie. Frenetyczny i zmysłowy jak “Opętanie”, oniryczny i niepokojący jak “Zagubiona autostrada”, pogański i występny jak “Dziewiąte wrota”, a do tego błyskotliwy i zaskakujący jak “Memento” (które zresztą zainspirował) – “Harry’ego Angela” można porównywać do wielu tytułów, ale zawsze wymknie się klasyfikacjom. Podobnie jak kreujący w tym filmie być może najlepszą rolę w życiu, niepokorny Mickey Rourke, a także De Niro w chyba najbardziej ekscentrycznym ze swoich ekranowych wcieleń.

Akcja nowego filmu Radu Jude rozgrywa się w stolicy Transylwanii – Klużu. Orsolya pracuje tam jako komorniczka i ma do rozwiązania sprawę Iona. Mężczyzna jest byłym sportowcem, który popadł w alkoholizm i bezdomność, od dłuższego czasu nie mogąc znaleźć sobie stałego schronienia. Z piwnicy, którą tymczasowo zajmuje, też musi się wynieść, ponieważ w niedługim czasie w tym miejscu powstanie luksusowy hotel Kontinental. Przeprowadzona przez Orsolyę eksmisja ma jednak tragiczne konsekwencje. Wydarzenia te bardzo mocno wpływają na kobietę, pogrążając ją w poważnym kryzysie egzystencjalnym. Orsolya musi się skonfrontować z poczuciem winy oraz z pytaniami o odpowiedzialność jednostki w coraz bardziej opresyjnej, także pod względem ekonomicznym, rzeczywistości. W nowym filmie Radu Jude łączy dramat i absurdalną komedię, analizuje wszechobecną deweloperkę, post socjalistyczną gospodarkę i rozprzestrzeniający się nacjonalizm. Tytuł filmu nawiązuje do filmu Roberto Rosselliniego „Europa ’51” z 1951 roku.

W zestawie: - Ryś, reż. Stanisław Różewicz - Polska, 1981 - 82' gatunek: dramat, wojenny, psychologiczny Młody ksiądz próbuje nie dopuścić do wykonania wyroku na oskarżonym o zdradę stelmachu. - Pieniądze albo życie, reż. Jerzy Skolimowski - Polska, 1961 - 5' gatunek: krótkometrażowy Trwa niemiecka okupacja. W wesołym miasteczku gdzieś w Polsce spotyka się dwóch mężczyzn. Jeden z nich odbiera od drugiego pieniądze, jednak suma nie zgadza się z wcześniejszymi ustaleniami. Niezrażony przestrogami mężczyzna upomina się o resztę kwoty, gdyż od niej zależy jego życie.

Yahya jest oskarżony o zamordowanie swojej pozostającej w śpiączce żony. Jednak po roku zostaje uwolniony z braku dowodów. Brat jego żony ściga go, aby pomścić śmierć siostry. Tymczasem Yahya zakochuje się i zaczyna nowe życie, ale cień jego zmarłej żony wciąż pozostaje obecny w jego życiu.

„Droga do Vermiglio” to poruszająca rodzinna saga, uhonorowana Wielką Nagrodą Jury na festiwalu w Wenecji oraz 6 statuetkami prestiżowej nagrody David di Donatello – włoskiego odpowiednika Oscara. Ten oszałamiający wizualnie dramat stał się jednym z największych wydarzeń włoskiego kina ostatnich lat. Reżyserka Maura Delpero – czerpiąc inspirację z historii własnej rodziny – tworzy intymną, ale uniwersalną opowieść o miłości, zdradzie, przemijaniu i nadziei. Osadzony w surowym, a zarazem przepięknym krajobrazie włoskich Alp film przenosi widzów do roku 1944, ukazując życie zamkniętej społeczności w cieniu wielkiej historii. Ostatnie miesiące II wojny światowej. Spokojne życie mieszkającej w górskiej wiosce Vermiglio rodziny zakłóca pojawienie się młodego żołnierza, który dezerteruje z armii i szuka schronienia z dala od wojennego frontu. Mężczyzna nawiązuje romans z najstarszą córką miejscowego nauczyciela. Ich związek staje się katalizatorem przemian, zarówno w samej rodzinie, jak i w lokalnej społeczności, ujawniając długo skrywane emocje, tajemnice i konflikty. „Droga do Vermiglio” jest jak pocztówka wysłana w przyszłość, gdzie pod śniegiem, kostiumem i pieczołowicie oddanymi detalami surowej egzystencji kryje się porywająca, żywa i przejmująca historia o tym, jak odległe zdarzenia i decyzje wpływają na nas tu i teraz. Dzięki zniuansowanym postaciom, wyjątkowym zdjęciom ukazującym zapierające dech w piersi alpejskie krajobrazy oraz subtelnej narracji Delpero tworzy kino, które zapada głęboko w pamięć – ciche, ale niezwykle mocne. Rytm zmieniającej się przyrody oddają towarzyszące bohaterom nokturny Fryderyka Chopina oraz „Cztery pory roku” Vivaldiego. Ta subtelnie zrealizowana opowieść jest emocjonalną podróżą przez ludzkie wybory i ich konsekwencje, które definiują nasze życie.